Günümüz toplumunun en büyük hastalığı bana göre şudur;

Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmak...

Maşallah hepimiz her şeyde uzman ve bilgi sahibiyiz...

Eleştiri getirmek ve kişisel üstünlük kurmak adına içimizde var olan egomuzu tavan yaptırmak üzerine bir tarz benimsiyoruz...

Kırıyoruz...

Döküyoruz...

Ve karşımızdakinin karakterinin ve kişiliğinin ne olduğunu anlamadan bütün gücümüzle  eleştiri getirmek adına yükleniyoruz...

Oysa bu hastalığın çok basit bir tedavisi var...

Ne olursa olsun ama ne olursa...

Bize bütünüyle ters gelen bir durumda dahi karşımızdakini anlamaya çalışmalıyız...

Ne dediğini neye varmak istediğini hiç tasvip etmesekte dinlemeliyiz...

Sonra anlayıp...

Öyle yargılamalıyız...

Hiç kimse kimsenin hayat hikayesini, bugünlere nasıl ve hangi koşullarda geldiğini bilemeyiz...

En yakın tanıdıklarımız için bile bu geçerlidir...

İnsanların davranışlarını hayat boyu yaşadıkları tecrübeler büyük oranda şekillendirir ve yönlendirir...

Bir insanın hayat boyu geçtiği serüvenleri, anıları ve tecrübeleri bilerek eleştirilerini ve yaptıklarını algılamak bana göre toplumsal birçok olayın önüne geçecek sihirli formüldür...

Demem o ki;

Önce Anlamayı dene...

Sonra gerekirse idam sehpasına çıkart infaz et!

Ama önce anla be kardeşim!

*******************************************************************************

AHLAKİ YOZLAŞMA HAT SAFHADA

Asgari ücretle çalışan bir ailenin çocuğunda 2 asgari ücret maaşa bedel cep telefonu olur mu?

Marka kıyafetler giyerse ne düşünürsünüz?

Çok çabuk tüketen ve pahalı bir zevkler bütünü içerisinde her geçen gün bunalıma doğru giden bir gençlik görüyorum...

Ahlaki zafiyetler almış başını gidiyor...

Milli ve dini değerlerimiz o kadar esnek bir hale getirilmiş ki...

Önüne gelen fetvalarla bu durumu nefsine uygun bir hale getiriyor...

Dini anlamda kendini tatmin ediyor...

Sonra dönüyor kendine özgü milli söylemler ile fikir karmaşasına katkı sağlayıp milli değerleri ve gelenekleri yok sayıyor...

Bazen kendime şu soruyu soruyorum;

Ülkeyi yönetenlerin Muhafazalar demokrasi dedikleri şey bu mudur?

Bir tarafta yasaklar...

Diğer tarafta milli ve dini değerlerin dibine dinamit koyulan özgürlükler...

Bu fikir ve inanç karmaşasında körelen ve yok olan hissiyatlar, hayatlar...

Nereye bu gidiş ?